Żal mnie bierze na to, jak są traktowane ośrodki kultury. Idealnie mi pasuje do tego cytat „Nad Niemnem”* Elizy Orzeszkowej, gdzie Teofil Różyc mówi o Justynie Orzelskiej, że jest „urodzona i nieurodzona, wychowana i niewychowana, biedna i niebiedna… słowem, nie wiedzieć kto…”. Tak samo ośrodki kultury, choć cenione za działalność, wymykają się wszelkim pomocom, zarówno prawnym, jak i finansowym, dedykowanym instytucjom kultury ze względu na pandemię. Ale w czasach niepandemicznych też nie mają lekko. Nawet własnej ustawy o działalności nie mają.