Tak jak na jesień pojawia się zwiększona liczba reklam syropów i tabletek na odporność, tak mniej więcej w okolicach Nowego Roku jesteśmy bombardowani komunikatami o wspaniałych dietach, programach treningowych, jedzeniu w pudełkach. Bo skoro Nowy Rok, to tez szereg postanowień noworocznych, zaczynających się często od słów “schudnę” (dopisać cyfrę).
Nieubłaganie zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, tak jak Jadźka Kargulowa nieuchronnie szła do pełnoletności. Klimat mają robić dekoracje, światełka, komedie romantyczne, George i Mariah, sweterki z bałwankiem, ogień w kominku i kubek gorącej czekolady. Ta czekolada mnie natchnęła do poniższego wpisu.
Zaprzyjaźnionemu dyrektorowi przydarzyła się taka historia. Centrum kultury, w którym pracuje, oraz zaprzyjaźniona szkoła były współorganizatorami pewnego przeglądu muzycznego. Podział zadań był ustalony na samym początku – centrum kultury zajmuje się organizacją przesłuchań w części konkursowej oraz koncertu finałowego, natomiast przyjmowaniem i selekcją zgłoszeń zajmuje się szkoła. Wszystko ustalone, każdy wie, co ma robić. I nagle pojawia się trudność. Zbliża się termin zakończenia naboru, potrzebna jest informacja o liczbie zgłoszeń. Kolega dyrektor kontaktuje się z koordynatorem z partnerskiej instytucji… i nie otrzymuje odpowiedzi. Co się stało?
Elementem pracy dyrektora jest także projektowanie działalności. Spróbuję o tym opowiedzieć na przykładzie projektów.
Nie wiem, jak dużą instytucją zarządzasz, czy masz liczną kadrę. Czy samodzielnie zajmujesz się całym projektem, czy masz do tego dedykowanych pracowników. Będę pisać tak, jakbyś to Ty miała lub miał kierować całym procesem.
Do biegu, gotowi, start!
Czekamy z niecierpliwością, aż znowu zostaną ogłoszone programy MKiDN i znów opanuje nas szał pisania wniosków o dofinansowanie działań kulturalnych . Kto nie pisał na ostatnią chwilę wniosków pod koniec listopada i nie wysyłał ich ostatniego dnia z nadzieją, że serwery wytrzymają, ten życia nie zna. Ostrzymy klawiatury i gładzimy strony w Wordzie, oczekując na ten sygnał – EBOI znów przyjmuje!
A tymczasem, często o tym zapominamy, że są jeszcze inne opcje starania się o granty na działalność kulturalną. Dla chętnych – kilka propozycji na najbliższy czas.
Stan na połowę października 2022
“Uczniom dwóch liceów kazano nauczyć się na pamięć książki telefonicznej. Ci z pierwszego zapytali – na kiedy?, ci z drugiego – po co?”.
Taka anegdota krążyła po mieście, w którym się uczyłam. Podejrzewam, że funkcjonowała w miejscowościach, w których były co najmniej dwie szkoły i pewnie rozpoznasz ją także ze swoich czasów szkolnych. Oczywiście opowiadali ją sobie uczniowie z “drugiego eLO”, bo fajnie podnosiła ich status i pokazywała, że myślą, a nie tylko biernie wykonują czyjeś polecenia.
Ta anegdota przypomniała mi się jakiś czas temu, gdy znajoma dyrektorka żaliła się, że młodzi pracownicy nie potrafią się dostosować do polityki panującej w firmie (tu w domyśle – instytucji kultury) i podważają polecenia przełożonych oraz status quo zakładu pracy.
Niezależnie od tego, jak dużym zespołem dysponujesz, dobrze gdy jak najwięcej osób zaangażujesz w organizację wizyty studyjnej w Twojej organizacji czy instytucji. to nie jest teatr jednego aktora, w którym pokazuje się wyłącznie dyrektor (i przypisuje sobie wszystkie zasługi i pomysły). Ważne, by cały zespół poczuł się gospodarzem tego wydarzenia.
W krótkim odstępie czasu dwie platformy streamingowe wyprodukowały podobne filmy dokumentalne o masowej imprezie w Stanach Zjednoczonych, znanej jako Woodstock ‘99. Już podtytuły – “Pokój, miłość i agresja” czy “Totalna katastrofa” sugerują, w jakim kierunku podąży narracja. Mimo to, albo właśnie dlatego, warto je zobaczyć.
