Gdy widzimy osobę w kitlu i ze stetoskopem, możemy założyć, że to lekarz. Tak samo potrafimy rozpoznać strażaka czy policjanta. To takie stereotypowe przykłady. Ale jeśli potraktować temat stereotypowo, jak wygląda dyrektor? Do tego dyrektor instytucji kultury?
Podobno era teledysków zaczęła się od “Billie Jean” Michaela Jacksona, a wcześniej były tylko nieudolne próby. Lubię czasami dla zmiany perspektywy i odpoczynku dla wzroku pooglądać te stare wideoklipy – są takie… statyczne. Na przykład “House of the rising sun” The Animals rozczula mnie tym bezruchem 🙂
Bo te współczesne produkcje to jedna gonitwa, ostre cięcia, szybkie przeskoki i zmiany akcji. Cały czas coś się dzieje – nagrania są z kilku kamer, wielu perspektyw, następują szybkie zmiany.