Subiektywny zestaw lektur dyrektora instytucji kultury – cz. 1

W prowadzeniu bloga „Kultura na czasie – blog dla dyrektorów” skupiłam się głównie na dwóch rzeczach:

• treści kieruję do kadry zarządzającej instytucji kultury
• wybieram tematykę związaną z promocją, zarządzaniem, kompetencjami, trendami, specjalnie pomijając zagadnienia dotyczące kontroli zarządczej, planów finansowych, spraw kadrowych itp. 

Oj, naszukałam się tych książek! Takich dedykowanych instytucjom kultury, a szczególnie dyrektorom instytucji kultury, nie ma zbyt wiele. Dlatego będę Wam podrzucać wyselekcjonowane pozycje, które warto przeczytać, bo wiele wniosą w Wasze życie, albo ostrzegę, że szkoda na nie czasu. Będę też komentować, choćby jednym zdaniem, co jest wartościowego lub bezwartościowego w danej lekturze. Sporo z prezentowanych książek dotyczy zupełnie innych dziedzin życia, ale autor wpadł na tak uniwersalne rozwiązania, że w instytucjach kultury też je można z sukcesem wykorzystać lub wdrożyć.

Zapraszam na mój subiektywny zestaw lektur dyrektora instytucji kultury – polecam do poczytania! Oto pierwsza piątka.

 

1. “Kultura na peryferiach”, pod red. M. Jacyno, T. Kukołowicza, M. Lewickiego, NCK, Warszawa 2018.

Bardzo interesująca książka, porusza problem podziału centrum-prowincja i zachowań, skutków, które z tego podziału wynikają. Dla mieszkańców Dolnego Śląska polecam rozdział o ESK we Wrocławiu, mogłabym przybić piątkę z autorem, miałam takie same odczucia (bez przeprowadzania badań, bo empiryczne). Pozycja warta przeczytania, choć trzeba przebrnąć przez zdania-potworki tego typu:

“Chodzi nam przede wszystkim o to, że za kulturowym, używanym przez peryferie pidżinem aspiracji związanych z “doganianiem” centrum kryją się często zróżnicowane strategie balansowania pomiędzy respektem dla centrum i poszukiwaniem możliwości realizacji własnych celów”. I tym podobne. Ale mimo takiego języka książka jest bardzo wartościowa.

2. Łukasz Wróblewski, “Strategie marketingowe w instytucjach kultury”, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2012.

Książka o promocji w wersji klasycznej, ale bardzo porządkująca wiedzę i stanowiąca świetną bazę do dalszych poszukiwań. Autor skupia się w części praktycznej na filharmoniach, niemniej robi to w sposób tak uniwersalny, że wiele rzeczy można wykorzystać w każdej innej instytucji kultury. Książka jest z 2012 roku, jak się mówi – technika poszła trochę do przodu, przydałoby się niedługo zrobić zaktualizowane wznowienie.

3. Sylwia Królikowska, “Siedem wyzwań lidera”, Kraków 2018.

Tę pozycję polecam, jeśli potrzebujesz informacji dotyczących zarządzania zmianą w instytucji, konfliktów pracowniczych, budowania autorytetu, przeprowadzania trudnych rozmów, rozwoju kompetencji interpersonalnych. Napisana przystępnym językiem z dużą liczbą przykładów. Ale ważna wiadomość – to książka napisana dla korporacji, ze sporą ilością korpo-terminów. Niemniej da się ją sprawnie przeczytać i zebrać sporo wiedzy potrzebnej też w instytucjach kultury, wystarczy np. słowo lider zamienić na dyrektor instytucji kultury i już świat jest piękniejszy. Dodam jeszcze, że książka jest ciężka wagowo – jest wydrukowana na grubym, ciężkim papierze i jako lektura do podróży samolotem może być kłopotliwa i znacznie zawyżyć wagę bagażu. (Choć zawsze można wybrać wersję e-book). 😉

4. John P. Kotter, Lorne A. Whitehead, “Świetne pomysły. Jak je skutecznie prezentować i bronić ich przed destrukcyjną krytyką”, Onepress, Gliwice 2012.

To książka, która może uzupełnić tę prezentowaną punkt wyżej. Jest trochę o perswazji, trochę o manipulacji, ale głównie o tym, jak przygotować się do trudnych rozmów, jakich argumentów można się spodziewać od adwersarzy, aby zbić naszą pewność, co i kto może nam pomóc w przeprowadzeniu trudnego pomysłu do fazy realizacji. Do tego tematem przewodnim jest temat dotyczący biblioteki, więc czyta się fenomenalnie.

5. “Strategie dla kultury. Kultura dla rozwoju. Zarządzanie strategiczne instytucją kultury”, pod red. M. Śliwy, NCK, Kraków 2011.

Jakiś czas temu wrzuciłam na profil zdjęcie, jak czytam tę książkę. Odezwał się do mnie Marek Sztark, koordynator ESK oraz autor jednego z rozdziałów z komentarzem: “To ktoś jeszcze czyta ten staroć”? Ano czyta, choć książka była wydana w 2011 roku, to jest bardzo aktualna. A rozdział napisany przez Marka Krajewskiego (to nie ten od kryminałów!) należy do moich ulubionych. Jedna z niewielu książek, które wymieniam jako te skierowane do dyrektorów instytucji kultury. Książka jest dostępna bezpłatnie w internecie.

Daj znać, czy się przydało 🙂 info@ankarudnicka.pl