Było o ciemnych stronach zarządzania, to czas na rewers tego tematu. Na jednym z wykładów inspiracyjnych w programie „Lider w rzeczywistości hybrydowej” Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności padło takie zdanie: każdy pracownik dąży do osiągnięcia swojego poziomu niekompetencji. Że jego celem jest objąć stanowisko, na którym jak najbardziej się nie zna. Jasna strona zarządzania to moment, kiedy właściwa osoba znajduje się na właściwym miejscu.
A dokładnie, czy wydarzenia kulturalne są za darmo? Wystarczy, że koncert, spektakl warsztaty, wystawa nie są biletowane, natychmiast mamy tendencję do zachęcania odbiorcy do uczestnictwa słowami: “wstęp jest za darmo”. Działalność instytucji ma tzw. charakter misyjny, służymy społeczeństwu, celem naszych placówek jest prowadzenie wielokierunkowej działalności rozwijającej i zaspokajającej potrzeby kulturalne mieszkańców oraz upowszechnianie i promocja kultury (tak w skrócie).
Czy zatem kultura jest za darmo?
Łatwo jest czytać o trendach, antytrendach i oceniać innych. Za to znacznie trudniej jest skonfrontować się z ciemna stroną zarządzania, nie tylko w instytucjach kultury. Z czterech kapitałów: kreatywności, zaangażowania, dobrych relacji i współpracy płynącej z zaufania można czerpać, albo je trwonić. I jest to zasób zarówno dla kadry kierowniczej, jak i pracowników.
Ale dziś o szefach.
inne organizacja rozwój zarządzanie
Kompetencje i zaangażowanie, czyli o poziomach dojrzałości pracownika
23 sierpnia 2021
Pewnie nie raz się zastanawiałaś/eś, dlaczego jeden pracownik cały czas potrzebuje prowadzenia za rękę, a inny „dostaje szału”, gdy zadajesz dużo pytań i chcesz kontrolować przebieg zadania? Dlaczego dotychczas „posłuszny” i wykonujący każde nasze polecenie pracownik zaczyna pewne działania kwestionować i podaje własne pomysły? Dlaczego na pewnym etapie motywacja i wiara we własne siły spada?
Przyjrzyjmy się razem tematowi kompetencji i zaangażowania – czyli poziomom dojrzałości pracownika.
inne oferta/działania organizacja planowanie poza sceną recenzja Teatr wydarzenia zarządzanie
Opera w fabryce
16 sierpnia 2021
Wyobraź sobie, że jesteś prezesem dużej fabryki z branży metalurgicznej i pewnego dnia zjawiają się u Ciebie nieznane Ci osoby z następującą propozycją:
– Dzień dobry, jesteśmy organizatorami festiwalu muzycznego, chcielibyśmy w Pana fabryce wystawić operę, która porusza temat anoreksji wśród mężczyzn. Będziemy potrzebować też Pana pracowników, bo wystawienie, według koncepcji reżysera, będzie wymagać efektów specjalnych w postaci fontanny iskier tworzonej przez pracujących spawaczy. Do tego potrzebujemy tygodnia prób, bo to będzie premiera.
Brzmi dość fantastycznie, prawda?
Dla sześciu dyrektorów fabryk, owszem. Ale trafiliśmy na siódmego, który powiedział – „Zgoda”!
Choć ostatni rok, delikatnie mówiąc, nie obfitował w realizację wydarzeń kulturalnych, większość instytucji kultury pracowała ze zdwojoną siłą. Niestabilna sytuacja związana z ograniczeniami dotyczącymi ilości widzów oraz sprzedażą i zwrotami biletów z pewnością dała się we znaki zarówno osobom z działów obsługi klienta, jak i szeroko pojętej księgowości.
na scenie oferta/działania organizacja planowanie wydarzenia zarządzanie
Robić, odwołać, przenieść? Dylematy dyrektora w plenerze
14 lipca 2021
To zdjęcie zrobiłam podczas naszej ostatniej imprezy plenerowej – Festiwalu Teatru Otwartego. Po wrzuceniu go w media społecznościowe otrzymałam dużo komentarzy w stylu – “jak ja Cię rozumiem”! I zrobiła się grupa wsparcia organizatorów plenerów, bo kto tak zrozumie w dylemacie, jak osoba przechodząca to samo?
W organizowaniu wydarzeń w sali mamy stabilną sytuację i przewidywalne warunki (ewentualnie może nie być prądu). Niemniej pogoda gra drugorzędną rolę.
Co innego plener. Niektórzy się go boją, inni uwielbiają.
Jest ten dreszczyk emocji – będzie padać, czy nie? Zwieje nam namioty i dach, czy nie? Będzie publiczność? Czy nie?
Cześć dyrektorze 🙂
Wiesz, że styl zarządzania, który preferujesz, wpływa na relacje w zespole? I na pracę zespołu, i na wyniki tej pracy. To jest szalenie ciekawe, że zwykle mamy preferowany styl zarządzania, choć powinniśmy używać wielu zależnie od sytuacji i (uwaga!) – kompetencji pracowników.
Ale o co chodzi?
Śmiać mi się chce, że mogę w ten sposób mówić, ale taki przywilej ludzi urodzonych w latach 80. Na przełomie wieku, albo tysiąclecia (ha ha!) , kiedy zdecydowana większość uczniów klas maturalnych trzymała kciuki, żeby jednak w 2000 roku był ten koniec świata, bo nie będzie matury, forsowany był wybór studiów na kierunkach ścisłych. Do szkół średnich, w tym mojej, przyjeżdżali studenci i wykładowcy, zachęcając do studiowania na uczelniach technicznych. Kij tam, że nie każdy miał predyspozycje do nauk ścisłych.
Po dwudziestu latach zmieniło się wiele, zwłaszcza technologicznie. Bycie ścisłowcem nadal jakby ułatwia życie. Ale na technologii świat się nie kończy, czego doświadczamy zwłaszcza teraz. Że same narzędzia (maszyny, programy) to nie wszystko. Że jest jeszcze ten nieprzewidywalny, cudowny, z ogromnym potencjałem i wymagający ciągłego doskonalenia czynnik ludzki.