„Jak zmotywować pracownika”? „Jak siebie zmotywować”? To jeden z najczęstszych tematów, który konsultuję indywidualnie albo przegaduję na szkoleniach. O co chodzi z tą motywacją? To Święty Graal czy mroczny przedmiot pożądania zarządzania w kulturze? Pogadajmy chwilę o tym. Ale już zaspoileruję, że może wcale nie chcesz motywacji, tylko czegoś innego?
Piątek, godzina 14.50, dzwoni telefon.
Brzdęk. Słuchawka odłożona.
Oczywiście temat przerysowałam, ale są takie sytuacje, gdzie wymagane jest przeprowadzenie badań preferencji publiczności. Na już, teraz. Może potrzebujesz wskaźników do wniosku grantowego? Jak mniemam, staniesz na wysokości zadania, bo jesteś profesjonalistą i zdobędziesz potrzebne dane. Umówmy się, nie każdą instytucję stać na badania ankietowe przeprowadzane przez profesjonalne firmy czy organizacje, choć takie byłyby najbardziej pożądane. Ale to nie znaczy, że nic się z tematem badania preferencji i potrzeb publiczności nie da zrobić. Podrzucam kilka pomysłów.
Tak jak na jesień pojawia się zwiększona liczba reklam syropów i tabletek na odporność, tak mniej więcej w okolicach Nowego Roku jesteśmy bombardowani komunikatami o wspaniałych dietach, programach treningowych, jedzeniu w pudełkach. Bo skoro Nowy Rok, to tez szereg postanowień noworocznych, zaczynających się często od słów “schudnę” (dopisać cyfrę).
Do biegu, gotowi, start!
Czekamy z niecierpliwością, aż znowu zostaną ogłoszone programy MKiDN i znów opanuje nas szał pisania wniosków o dofinansowanie działań kulturalnych . Kto nie pisał na ostatnią chwilę wniosków pod koniec listopada i nie wysyłał ich ostatniego dnia z nadzieją, że serwery wytrzymają, ten życia nie zna. Ostrzymy klawiatury i gładzimy strony w Wordzie, oczekując na ten sygnał – EBOI znów przyjmuje!
A tymczasem, często o tym zapominamy, że są jeszcze inne opcje starania się o granty na działalność kulturalną. Dla chętnych – kilka propozycji na najbliższy czas.
Stan na połowę października 2022
“Uczniom dwóch liceów kazano nauczyć się na pamięć książki telefonicznej. Ci z pierwszego zapytali – na kiedy?, ci z drugiego – po co?”.
Taka anegdota krążyła po mieście, w którym się uczyłam. Podejrzewam, że funkcjonowała w miejscowościach, w których były co najmniej dwie szkoły i pewnie rozpoznasz ją także ze swoich czasów szkolnych. Oczywiście opowiadali ją sobie uczniowie z “drugiego eLO”, bo fajnie podnosiła ich status i pokazywała, że myślą, a nie tylko biernie wykonują czyjeś polecenia.
Ta anegdota przypomniała mi się jakiś czas temu, gdy znajoma dyrektorka żaliła się, że młodzi pracownicy nie potrafią się dostosować do polityki panującej w firmie (tu w domyśle – instytucji kultury) i podważają polecenia przełożonych oraz status quo zakładu pracy.
Niezależnie od tego, jak dużym zespołem dysponujesz, dobrze gdy jak najwięcej osób zaangażujesz w organizację wizyty studyjnej w Twojej organizacji czy instytucji. to nie jest teatr jednego aktora, w którym pokazuje się wyłącznie dyrektor (i przypisuje sobie wszystkie zasługi i pomysły). Ważne, by cały zespół poczuł się gospodarzem tego wydarzenia.
W krótkim odstępie czasu dwie platformy streamingowe wyprodukowały podobne filmy dokumentalne o masowej imprezie w Stanach Zjednoczonych, znanej jako Woodstock ‘99. Już podtytuły – “Pokój, miłość i agresja” czy “Totalna katastrofa” sugerują, w jakim kierunku podąży narracja. Mimo to, albo właśnie dlatego, warto je zobaczyć.
Znasz to powiedzenie, że gdy wszyscy wiedzą, że coś jest niemożliwe, przychodzi ktoś, kto o tym nie wie, i on to robi?
Jeśli miałabym wskazać wyzwanie zawodowe z ostatnich lat, które było trudne, rozwijające i dużo mnie nauczyło, to byłby to koncert – czuwanie artystyczne “Razem dla Pokoju” z podtytułem “instytucje kultury wobec wojny”.
Wydarzeń dedykowanych Ukrainie pojawiła się całkiem sporo do tej pory, a mimo to udało się przebić do szerszej publiczności z tym projektem. Co je wyróżniało? Składowych było wiele. Ale w głównej roki wystąpił czas – chodzi o długość trwania wydarzenia: 24 godziny, ale także datę: 7-8 maja, czyli termin zbliżony do tzw. parady zwycięstwa w Moskwie.